Het Dialoogmodel is in het overleg met verwijzers en hulpvragers goed te gebruiken met name als meervoudige, complexe gezondheidsproblematiek speelt op biologisch/lichamelijk, psychologisch en sociaal niveau.
Het Dialoogmodel is ook inzetbaar bij het overleg tussen hulpverleners binnen en buiten de instelling en in de samenwerking met andere betrokken sectoren, bijvoorbeeld het onderwijs, werkgelegenheid- of juridische instanties. De inbreng van alle betrokkenen kan worden gevisualiseerd met hulp van het Dialoogmodelkader. Dit geeft een totaaloverzicht van welke vraagstukken spelen en hoe deze in samenhang met elkaar zijn aan te pakken.
Multidisciplinair afstemmen en overleggen aan de hand van het Dialoogmodel heeft vooral zijn waarde bij het bespreken van ambivalenties, bij het wegen van een veelheid aan mogelijke invloeden, diagnostiek- en behandelingsmogelijkheden, bij het ordenen en kaderen van gegevens vanuit verschillende informatiebronnen, bij het zoeken naar een gelijkwaardige inbreng en een gezamenlijke taal en daar waar men ‘shared decision-making’,’ informed consent’, ‘zelfmanagement’ en ‘empowerment’ krachtig wil inzetten.
In dialoog ontstaat:
- een gezamenlijke kijk op wat helpt en wat hindert (mogelijkheden en problemen)
- een gemeenschappelijk plan van aanpak.
Afspraken en doelstellingen worden overzichtelijk vervat in een gevisualiseerd, geconcretiseerd plan dat periodieke evaluatie vergemakkelijkt.